در اين اختراع حاضر از ماده‌ي تغيير فاز دهنده ، پوميس به عنوان بستري براي نفوذ PCM و ميكروسيليس براي تثبيت مواد تغيير فاز دهنده در بتن براي كاهش مصرف انرژي در ساختمان‌ها استفاده شده است. براي نفوذ حداكثري PCM درون حفرات پوميس وخارج كردن هواي محبوس درآن، از دستگاه اعمال شرايط خلا استفاده شده و هم‌چنين براي جلوگيري از نشت اين مواد و تثبيت آن در بتن در حالت مايع، از ميكروسيليس كه ماده‌اي تثبيت كننده است، استفاده شده است. استفاده از ميكرو سيليس علاوه بر تثبيت PCM ظرفيتي براي استفاده از ماده‌ي تغيير فاز دهنده‌ي بيش‌تري در بتن فراهم مي‌كند. مهم‌ترين نكته براي استفاده از مواد تغيير فاز دهنده در بتن، تطابق دماي تغيير فاز ماده با دماي محيط است كه استفاده از PCM با دماي بالاي تغيير فاز بالاتر از دماي ساخت بتن، تطابق بسيار خوبي با محيط‌هاي گرمسيري ايران دارد. مزيت ديگري كه در اين روش نوين به كار برده شده است، اختلاط بتن در حالت جامد است، اين بدين معني است كه ماده‌ي تغيير فاز دهنده در حالت جامد بوده و ديگر اخلالي در روند واكنش‌هاي هيدراسيون سيمان ايجاد نكرده و افزودن آب به مخلوط بتن نمي‌تواند PCM را شسته و از مخلوط بتن جدا كند. براي ارزيابي تاثير مواد PCM عملكرد گرمايي بتن نيز از آزمايشي نوين بهره گرفته شده است.